Zasady numeracji obiektów mapy ewidencyjnej
w programie EWMAPA
Ostatnia aktualizacja dokumentu: 16-04-2013
EWMAPA jako system do prowadzenia ewidencji gruntów i budynków umożliwia zanumerowanie obiektów stanowiących tę ewidencję. W celu poprawnego eksportu do SWDE i wyświetlania zgodnego z rozporządzeniem oraz instrukcją G5, należy przestrzegać pewnych zasad opisanych poniżej. Należy podkreślić, że w EWMAPIE jedna jednostka ewidencyjna powinna stanowić jedną bazę.
1.Numeracja działek ewidencyjnych
Numer działki wprowadzanej do EWMAPY powinien mieć format:
<obręb>[.<arkusz>]-<licznik>/[<mianownik>]
(elementy w nawiasach kwadratowych są opcjonalne)
Tak wprowadzona działka, będzie się poprawnie eksportować do SWDE. W konfiguracji baz w opcji Główna baza na drugiej zakładce można uaktywnić opcję Wyświetlaj numery zgodnie z G5, określić numer jednostki ewidencyjnej, np. 247201_1 oraz zaznaczyć, czy pełny numer ma dotyczyć działek czy punktów.
Stosowanie innego formatu numeru (w szczególności włączanie w numer działki numeru gminy) spowoduje błędny eksport tego numeru do SWDE oraz błędne wyświetlanie (drukowanie) w rozwiniętym formacie.
2.Numeracja punktów granicznych
Numer punktu granicznego, który znajduje się wewnątrz obrębu ewidencyjnego powinien mieć format:
<obręb>[.<arkusz>]-<numer>
(np. 10.4-123 dla obrębu 10, arkusza mapy 4 i numeru 123 lub 12-124 dla obrębu 12 i numeru 124).
Punkty graniczne położone w granicach państwa, jednostek podziału terytorialnego oraz obrębów ewidencyjnych oznacza się numerami w formacie:
- PL[.WWPP]-<numer> dla punktów granicznych położonych na granicy państwa (np. PL.1202-123 w przypadku punktu z „obcym” terytem, PL-124 w przypadku punktu z terytem zgodnym dla naszej bazy),
- W[.WWPP]-<numer> dla punktów granicznych położonych na granicach województw, w tym na linii podstawowej morza terytorialnego (np. W.1202-123 w przypadku punktu z „obcym” terytem, W-124 w przypadku punktu z terytem zgodnym dla naszej bazy),
- P[.WWPP]-<numer> dla punktów granicznych położonych na granicach powiatów (np. P.1202-123 w przypadku punktu z „obcym” terytem, P-124 w przypadku punktu z terytem zgodnym dla naszej bazy),
- G[.WWPP]-<numer> dla punktów granicznych położonych na granicach gmin (np. G.1202-123 w przypadku punktu z „obcym” terytem, G-124 w przypadku punktu z terytem zgodnym dla naszej bazy),
- J[.R]-<numer> dla punktów granicznych położonych na granicach jednostek ewidencyjnych nie pokrywających się z granicami gminy (np. J.5-123 w przypadku punktu gdzie rodzaj gminy jest różny niż wynika to z terytu właściwego dla naszej bazy, J-124 w przypadku punktu z terytem zgodnym dla naszej bazy),
- O-<numer> dla punktów granicznych położonych na granicach obrębów ewidencyjnych nie pokrywających się z granicami jednostki ewidencyjnej (np. O-123),
gdzie:
WWPP – oznacza kod powiatu z systemu TERYT,
R – rodzaj gminy – ostatni człon numeru TERYT; powinno to być 4 lub 5,
(elementy w nawiasach kwadratowych są opcjonalne)
Tak wprowadzony punkt, będzie się poprawnie eksportować do SWDE. W konfiguracji baz w opcji Główna baza na drugiej zakładce można uaktywnić opcję Wyświetlaj numery zgodnie z G5. Oprócz opcji opisanych w poprzednim punkcie, istnieje możliwość określenia cech punktów, dla których nie nastąpi formatowanie numerów, np. dla punktów osnowy.
UWAGA! Do wersji 7.01 EWMAPY punkty o początkach PL, W, P były rozwijane według zasad określonych w instrukcji G5. Od wersji 7.02 EWMAPY numery te będą rozwijane według zasad określonych przez GUGiK w dokumencie Ramowe wytyczne techniczne dotyczące wektoryzacji map ewidencyjnych. Zasady te różnią się tym, że numeracja punktów z granicy kraju, województwa i powiatu nie jest globalna i zawiera podobnie jak numeracja punktów z granicy gminy kod województwa i powiatu. Ponieważ sposób rozwijania do pełnego numeru jest automatyczny, nie jest wymagana jakakolwiek konwersja danych.
3.Numeracja konturów klasyfikacyjnych
Numer konturu klasyfikacyjnego wprowadzanego do EWMAPY powinien mieć format:
<obręb>[.<arkusz>]-<numer>/<oznaczenie>
(elementy w nawiasach kwadratowych są opcjonalne)
Tak wprowadzony kontur, będzie się poprawnie eksportować do SWDE. <Oznaczenie> to złożenie OZU i OZK, np. RIIIa
W konfiguracji baz w opcji Kontury klasyfikacyjne na drugiej zakładce można uaktywnić opcję Wyświetlaj numery zgodnie z G5, określić numer jednostki ewidencyjnej, np. 247201_1 oraz zaznaczyć czy pełny numer ma dotyczyć działek czy punktów.
Uwagi:
a) Numer arkusza nie jest eksportowany do SWDE. Może zatem dojść do sytuacji, że po usunięciu arkusza numery będą się powtarzać, co jest błędem w SWDE.
b) EWMAPA kontroluje unikalność całego numeru konturu (z oznaczeniem klasy gruntu włącznie). W pliku SWDE unikalny musi być sam numer konturu, dlatego przed eksportem do SWDE należy dokonać kontroli unikalności numeracji (opcja Analiza powtarzających się numerów konturów). W wersji 7 EWMAPY, gdy dane są na serwerze SQL, taka kontrola wykonywana jest automatycznie.
c) Jeżeli baza konturów jest w rzeczywistości bazą klasoużytków, to podczas eksportu do SWDE (po zaznaczeniu opcji baza konturów zawiera także użytki gruntowe) powstają odpowiednie obiekty: kontur, użytek lub kontur i użytek równocześnie. Podczas takiego eksportu następuje automatyczna zamiana oznaczeń na oznaczenia zgodne z rozporządzeniem.
Stosowanie innego formatu numeru (w szczególności włączanie w numer konturu numeru gminy) spowoduje błędny eksport tego numeru do SWDE oraz błędne wyświetlanie (drukowanie) w rozwiniętym formacie.
4.Użytki gruntowe
Użytki gruntowe mogą być przechowywane na trzy sposoby: razem z konturami (opcja opisana w poprzednim punkcie), jako obiekty lub jako dodatkowa baza. EWMAPA eksportuje do SWDE użytki z każdego z tych formatów.
W przypadku stworzenia osobnej bazy użytków, można ją podłączyć jako kolejną bazę konturów, a od wersji 7.02 jako użytki (dodano nową kategorię danych w konfiguracji baz).
Format numeru:
<obręb>-<numer>/<OFU>
Tak wprowadzony kontur, będzie się poprawnie eksportować do SWDE. W konfiguracji baz w opcji Kontury klasyfikacyjne (lub Użytki dla EWMAPY 7.02) na drugiej zakładce można uaktywnić opcję Wyświetlaj numery zgodnie z G5, określić numer jednostki ewidencyjnej, np. 247201_1 oraz zaznaczyć czy pełny numer ma dotyczyć działek czy punktów.
Podobnie jak w przypadku konturów, jeżeli użytki nie są przechowywane na serwerze SQL, to EWMAPA kontroluje unikalność całego numeru (wraz z OFU). Dlatego przed eksportem do SWDE zaleca się kontrolę unikalności numerów.
Użytki zapisane w postaci obiektów powierzchniowych powinny posiadać identyfikator w formacie:
<obręb>.<numer>/<ofu>
lub
<obręb>-<numer>/<ofu>
5.Budynki
Budynki powinny być utworzone jako obiekty powierzchniowe lub jako obiekty hierarchicznie złożone (obiekt nadrzędny musi zawierać powierzchniowe obiekty podrzędne). Format identyfikatora obiektu typu budynek:
<obręb>[.<arkusz>]-<numer działki>;<numer budynku na działce>
lub
<obręb>[.<arkusz>]-<numer działki>,<numer budynku na działce>
lub
<obręb>-<numer budynku>
6.Jednostka ewidencyjna
Jednostka ewidencyjna powinna być utworzona jako obiekt powierzchniowy lub jako obiekt hierarchicznie złożony (obiekt nadrzędny musi zawierać powierzchniowe obiekty podrzędne) o identyfikatorze:
<wwppgg_r>
7.Obręb
Obręby powinny być utworzone jako obiekty powierzchniowe lub jako obiekty hierarchicznie złożone (obiekt nadrzędny musi zawierać powierzchniowe obiekty podrzędne) o identyfikatorze:
<wwppgg_r>.<numer obrębu>
8.Rejon statystyczny
Rejony statystyczne powinny być utworzone jako obiekty powierzchniowe lub jako obiekty hierarchicznie złożone (obiekt nadrzędny musi zawierać powierzchniowe obiekty podrzędne) o identyfikatorze:
<wwppgg_r>.<numer rejonu>
